استودیو بازیهای پیشرفته کامپیوتری پلیجن ( (PlayGenدر طرحی مشترک با دفتر مشاوره جهانی فناورینانو (ساینتیفیکا) دست به توسعه بازی آموزنده، جذاب و سه بعدی در زمینه علوم و فناوری نانو زده است.
به گزارش پایگاه اینترنتی نانو، این بازی به نام جنگهای نانو (wars (Nanoکه برای سنین ۱۲تا ۱۸ساله طراحی شده، تجربه آموزشی جذابی است که مفاهیم اساسی فناورینانو را به صورت کاربردهای عملی آن از میکروالکترونیک گرفته تا دارورسانی در دنیای واقعی آموزش میدهد.
این بازی از ژوئن ۲۰۰۷در کامپیوترهای شخصی خانگی قابل استفاده خواهد بود.
کمپانی یاد شده به منظور کسب اطمینان از مباحث علمی این بازی از دانشمندانی مثل پروفسور "مارک ولاند", رئیس مرکز نانو علم دانشگاه کمبریج و پروفسور "ریچارد جونز مولف" از دانشگاه شفیلد کمک گرفته است.
در این بازی کسی که در حال بازی است در محیطی مجازی که به او اجازه یادگیری موضوعاتی مثل نحوه عملکرد نانوالکترونیک، ساخت و عاملدار کردن مولکولها، تصویربرداری در مقیاس نانو، خودآرایی پایین به بالا و نانوداروها را میدهد، درگیر میشود.
در این بازی، شخص که در حال بازی کردن است ضمن آنکه سعی میکند دنیا را از ویران شدن به دست دکتر "نویل" و ارتش نانو ماشینی و نانو موادیاش حفظ کند، مطالب زیادی درباره نانو در دنیای واقعی میآموزد.
قهرمان بازی که توسط شخصیتهایی خیالی حمایت میشود، از تصویربرداری نانو، تولید نانوماشینها، توسعه نانومواد و کوچک ساختن ماشینها برای کوچک کردن قهرمان بازی تا ابعاد نانو کمک میگیرد تا بتواند دکتر "نویل" را متوقف کرده و دنیا را نجات دهد.
"کام ممارزیا" مدیر کمپانی پلیگن گفت: ما بازیهای هیجانآور مبتنی بر علم را توسعه میدهیم زیرا معتقدیم که بازیهای امروزی تا حد زیادی از قوانین موجود در جامعه و همچنین از توجه به یادگیری و درک محیط اطراف ما بسیار دورند.
"تیم هارپر" مدیراجرایی ساینتیفیکا نیز اضافه کرد: همکاریها و درگیرهای بیشتر ما در فناوری با تعداد زیادی از دانش آموختگان فیزیک، شیمی و مهندسی، ما را هر چه بیشتر به فعالیت در این زمینه (بازی نانو) سوق داد.
هاپر افزود که آنها از طریق همکاری با پلیجن امیدوارند تا بتواند فناورینانو را هم به عنوان یک فناوری و هم یک سرگرمی معرفی کنند.
فناوری نانو واژهای است کلی که به تمام فناوریهای پیشرفته در عرصه کار با مقیاس نانو اطلاق میشود. معمولا منظور از مقیاس نانوابعادی در حدود یک تا یکصد نانو متر است که هر نانومتر برابر یک میلیاردم متر است.
اولین جرقه فناوری نانو (البته در آن زمان هنوز به این نام شناخته نشده بود) در سال ۱۹۵۹زده شد.
در این سال "ریچارد فاینمن" طی یک سخنرانی برای نخستین بار این نظریه را ارائه داد که در آیندهای نزدیک انسان خواهد توانست مولکولها و اتمها را به صورت مستقیم دستکاری کند.
اما عبارت "فناوری نانو" نخستین بار در سال ۱۹۷۴بر زبان نوریو تاینگوچی استاد دانشگاه علوم توکیو جاری شد. او این واژه را برای توصیف ساخت مواد ( وسایل) دقیقی که دامنه فعالیت آن در ابعاد نانومتر است به کار برد.
خبرگزاری جمهوری اسلامی