کاربرد وبلاگ در روابط عمومی دیجیتال

اگر فرصت ندارید یک فایل pdf سی و سه صفحه ای نوشته حمید ضیایی پرور٬ دانشجوی دکترای تخصصی علوم ارتباطات را بخوانید٬ حتما چند خط زیر را که از آن فایل استخراج شده است مطالعه کنید. مطلب توسط دکتر یونس شکرخواه معرفی شده است و حاوی نکات آموزنده ای برای همگان است:

• تعداد وبلاگها در دنیا به بیش از ۱۱ میلیون بالغ شده است.
• بسیاری از شرکتها و سازمانها در سالهای اخیر اقدام به راه اندازی وبلاگ در کنار سایت رسمی خود کرده اند. مثلاً : بانک توسعه صادرات ایران٬ رادیو تهران٬ خبرگزاری میراث فرهنگی٬ دانشگاهها
• در هر روز به طور متوسط یک گیگابایت اطلاعات در وبلاگهای فارسی تولید می شود.

مقایسه کارکردهای وبلاگ و سایت در روابط عمومی دیجیتال:

• وبلاگ تعاملی تر است.
• وبلاگ امکان کامنت دارد.
• وبلاگ صمیمانه تر است.
• وبلاگ غیر رسمی است.
• وبلاگ نویسندگان متعدد دارد.
• وبلاگ هایپرلینک دارد.
• حرفهای مخاطبان در وبلاگ منتشر می شود.
• لینکهای ورودی و خروجی وبلاگ بیشتر است.
• جایی در سپهر وبلاگها برای سازمان ایجاد می شود.
• وبلاگ انتقادی٬ بی رحم و بدون ملاحظه است.

چند توصیه:

• هر نیروی روابط عمومی الکترونیک باید وبلاگ نویسی بداند.
• همه نیروهای روابط عمومی الکترونیک باید به راه اندازی و اداره وبلاگ مسلط باشند.
• مانیتور کردن وبلاگهای حوزه کاری خود را بین همکاران تقسیم کنید.
• به وبلاگهای مرتبط با سازمان در سایت و وبلاگ سازمان لینک بدهید و برخی مطالب آنها را بازانتشار کنید.
• از تازه ترین تکنولوژی های وبلاگ نویسی بهره بگیرید.
• وبلاگ نویس ها بهترین و ارزان ترین بازرسان نامحسوس سازمان در تمام بخش ها هستند.
• وبلاگها جنبه نظارتی دارند٬ از وبلاگهای همکاران حتی اگر انتقادی و افشاگرانه هستند حمایت کنید نه شکایت!
• داشتن وبلاگ برای روابط عمومی دیجیتال ضروری است.
• در یک روابط عمومی الکترونیک باید وبلاگ داشت٬ وبلاگ خواند٬ وبلاگ نوشت٬ وبلاگها را رصد کرد و از بلاگرها استفاده کرد.

در مورد دانشگاهها:

• مگر نه این است که انتشار مقاله و انجام کار پژوهشی یکی از وظایف و مسئولیتهای اساتید و اعضای هیات علمی دانشگاهها است؟ وبلاگ یکی از بسترهای انتشار این گونه مقالات و پژوهشها است.
• از طریق وبلاگ٬ دانشجویان رشته های مشترک چند دانشگاه توانسته اند با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و با هم تبادل لینک داشته باشند. این موضوع به ارتقاء سطح علمی آنها منجر شده و در آینده هم می تواند دستاوردهای مثبت دیگری داشته باشد.
• وبلاگها بهترین امکان برای شناسایی و جذب دانشجویان نخبه در بسیاری از رشته ها هستند.
• تاثیرات وبلاگها از جنبه علمی: انتقال دانش و فناوری٬ دسترسی به منابع مهم (وبلاگهای اساتید دانشگاه)
• با توجه به جایگاه بسیار مهم وبلاگ نویسی برای روزنامه نگاران٬ دانشگاه MIT در پاییز سال ۲۰۰۲ ٬ اقدام به ارائه یک واحد خاص برای دانشجویان نموده است.

جذاب‏ترین فضای کاری برای کاربران رایانه

 مطلب زیر ترجمه ای از دوست عزیز٬ استاد سید علیرضا حجازی است:

این فضای کاری که اینترپرایز نام دارد، فضایی شاعرانه از فناوری‏های روز است که محیط کار برای کاربران رایانه را بسیار اختصاصی کرده است. فضای یاد شده که بیشتر به یک حباب شباهت دارد تا یک فضای کاری، مجموعه‏ای از قابلیت‏های انحصاری را به همراه دارد که از میان آن‏ها می‏توان به این موارد اشاره کرد: صندلی قابل تنظیم در هفت جهت، فضایی برای قرار دادن چهار نمایشگر، جابجایی طبیعی برای بهره‏گیری از نور طبیعی محیط، قابلیت تنظیم نور داخلی برای اوقات تاریک شبانه‏روز، تهویه‏ی هوای الکترونیکی و نور ملایم غیرمستقیم. این‏ امکانات تنها چند مورد از ویژگی‏های اینترپرایز است.

هر یک از بخش‏های این فضای کاری یک سامانه‏ی مستقل دارد که با دیگر اجزای آن تبادل و برهمکنش دارد. شاید تنها ضعف آن کلاه ماساژ دهنده‏ی سر کاربر باشد!

منبع: وبلاگ SCI FI TECH سوم می 2007

پیشنهاد همکاری با یک نشریه دانشجویی در خراسان

در یکی از مصاحبه های انجام شده٬ با آقای جواد سمیعی که مدیر سایت دانشجویی آبانگاه هستند٬ آشنا شدیم. ایشان یکی از افرادی هستند که مخاطب من در یادداشت دعوت به همکاری دانشجویان٬ و یا اگر بهتر بگویم یک الگوی خوب برای دانشجویان فعال و خوش فکر محسوب می شوند.

آقای سمیعی با ارسال نامه ای نوشته اند:

همانطور که در پایان گفتگویی که یکی دو هفته پیش داشتیم عرض کردم٬ تمایل دارم که با شما و مجموعه تان (که البته از آن شناخت زیادی ندارم) همکاریهایی را شروع کنیم. این تمایل من از دیدن علاقه ای که شما برای فعالیت های دیجیتال دارید و برنامه هایی که صحبتش را می کنید برخاسته است.

به عنوان مثال شما از یک سری گروههای پژوهشی صحبت کرده اید و بحث نشریه دیجیتال را هم مطرح نموده اید. بر مبنای مشترکاتی که در اهداف داریم فکر می کنم زمینه های زیادی برای همکاری وجود داشته باشد. نمی دانم شما هم با من هم عقیده اید یا نه؟ با توجه به این که ظاهراً فعلاً امکان جلسه حضوری نیست٬ پیشنهاد می کنم یک جلسه اینترنتی با هم داشته باشیم. پیشنهاد من این است که این جلسه را برگزار کنیم و نتیجه آن را به صورت مکتوب و در قالب پروپوزال ارائه کنیم.

ضمناً اگر لطف کنید و یک معرفی در مورد نشریه یا سایر فعالیتهایتان بدهید ممنون می شوم چون می خواستم در اختیار مخاطبین آبانگاه قرار بدهم. البته این کار را می خواستم هفته گذشته انجام بدهم که متاسفانه داستان نمایشگاه و همینطور امتحانات خیلی وقتم را پر کرده بود.

در پاسخ به ایشان عرض می کنم:

ارسال ایمیل و یا اظهار نظر در وبلاگ٬ فرصت خوبی برای بحث و تبادل افکار فراهم می کند. البته من در یاهو مسنجر و نیز گوگل تاک معمولا در دسترس هستم. برای آشنایی بیشتر با موسسه می توانید به سایت موسسه سر بزنید. ما در خراسان هم مجتمع خوب و اساتید مجربی داریم که احتمالاً با برخی از آنها آشنا هستید. نشریه هم هنوز در حال شدن است! هسته های پژوهشی هم قرار است تشکیل شود و ضوابط و مقررات و دستورالعمل هایی در این زمینه در دست تهیه است. البته بنده چندان با این قبیل دستورالعمل ها میانه ای ندارم.

نمی دانم منظور شما از توافق مکتوب چیست. اگر شما هم قصد دارید یک دستورالعمل برای همکاری بنویسید٬ چندان با آن موافق نیستم. اصولاً فکر می کنم مملکت ما اگر مشکلی از نظر قوانین و مقررات دارد٬ کمبود نیست. امیدوارم زمانی کشور بتواند از این حجم انبوه مقررات نجات پیدا کند و Deregulation در آن به صورت جدی پیاده شود. امروزه دنیا به سمت سازمانهای دوناتی و شبدری و ... می رود٬ ولی ما عادت کرده ایم که در هر مورد چند ماده و بند و تبصره بنویسیم و فلوچارتهایی هم ضمیمه آن کنیم که هیچوقت پیاده نمی شود. قطعاً نشریه دیجیتال را نمی توان با تفکر و شیوه بوروکراتیک مربوط به دوران صنعتی پیش برد. مثلاً یک تفاوت آشکار در این زمینه آن است که الزامی برای محور قرار گرفتن یک نشریه نیست. در دوران خرد-محور ما٬ هر فرد می تواند یک نشریه داشته باشد. می تواند مطالب خود را در آن درج کند و در عین حال٬ اصل یا لینک آن در نشریه دیگری درج شود.

البته حد و مرزها و کلیات نحوه همکاری باید مشخص باشد که فکر می کنم مشخص هم هست. هر یک از دو نشریه می توانند به صورت مستقل فعالیت کنند و در عین حال با هم همکاری داشته باشند. به ویژه من نرجیح می دهم شما با گروههای آب و آبفای موسسه و هسته های پژوهشی مربوط به این گروهها و انجمن های علمی دانشجویان موسسه در زمینه آب و آب و فاضلاب همکاری کنید. البته منظورم این نیست که همه این تشکل ها هم اکنون وجود دارند٬ بلکه همچنان که عرض کردم٬ در حال شدن هستند. فعالیت و همکاری شما نیز می تواند روند شکل گیری و گسترش فعالیت آنها را تسریع کند.

منتظر پیشنهادها و همکاریهای شما هستم و برایتان آرزوی موفقیت می کنم.