معاون فنی پیشین دبیرخانه‌ی شورای عالی اطلاع‌رسانی معتقد است که بهترین مکان برای ایجاد دیتاسنتر دولتی، با ظرفیت امنیتی فیزیکی بالا، تهران و اصفهان است تا پس از ایجاد آن‌ها، سایر سرورهای خصوصی به آن‌ها وصل شوند و ذخیره‌سازی اصلی اطلاعات در آن مکان‌ها صورت بگیرد.
خسرو سلجوقی در گفت‌وگو با ایسنا، در باره ایجاد دیتاسنتر در داخل کشور، با بیان این که هاستینگ محلی برای ذخیره اطلاعات است، اظهار کرد: به نظر من اگر برروی دو دیتاسنتر دولتی که همه اطلاعات در آن ذخیره شود، برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری کنیم، بهترین و موثرترین کار است زیرا هزینه ایجاد دیتاسنتر بسیار بالا است و برای بخش خصوصی به صرفه نیست و از طرفی از نظر امنیت فیزیکی، اطلاعاتی و نرم‌افزاری نیز برای آن بخش مفید نخواهد بود.
وی گفت: با اتصال سرورهای خصوصی به دیتاسنتر دولتی، بخش‌های خصوصی، هزینه مورد نیاز ذخیره‌سازی و ساختمان را پرداخت نمی‌کنند زیرا برای این کار و برای محلی جهت ذخیره‌سازی اطلاعات بودجه زیادی مورد نیاز است.
او با بیان این که هاستینگ جایی است که اطلاعات سرور برروی آن قرار دارد و در آن جا ذخیره می‌شود، گفت: این موضوع که سازمان‌های دولتی خود به ایجاد دیتاسنترهای داخلی بپردازند، تصوری اشتباه است زیرا این موضوع از نظر امنیتی به صلاح نیست و هر وزارتخانه‌ای نمی‌تواند در این زمینه اقدام کند.
به گفته وی تعداد زیادی از سازمان‌های دولتی قصد راه‌اندازی دیتاسنترهای خصوصی را دارند و این بحث را مطرح کرده‌اند اما مطرح کردن چنین بحثی درست نیست زیرا در ابتدا باید با مفهوم دقیق دیتاسنتر آشنا شد و پس از آن چنین بحثی را مطرح کرد.
مدیر کل پیشین دفتر آمار و فن‌آوری اطلاعات وزارت تعاون گفت: اکثر سازمان‌های دولتی پتانسیل راه‌اندازی دیتاسنتر را ندارند و از سوی دیگر این کار بار هزینه‌یی برای آن‌ها خواهد داشت، بنابراین بهترین راه‌کار ایجاد دیتاسنتر توسط بخش خصوصی است.
رمضان میرعباسی در گفت‌وگو با خبرنگار فن‌آوری اطلاعات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: ضرورت راه‌اندازی دیتاسنتر در داخل کشور به شدت احساس می‌شود؛ در این زمینه اقداماتی انجام شده و ظاهرا شورای عالی فن‌آوری اطلاعات در راستای راه‌اندازی سه دیتاسنتر توسط سه شرکت اقدام کرده است.
وی گفت: اگر میل سرورهای ما برروی دیتاسنترهای داخلی قرار بگیرند، کار مناسبی است اما اگر با راه‌اندازی دیتاسنترهای داخلی باز هم میل سرورها در خارج هاست شود، راه‌اندازی آن‌ها معنا و مفهومی نخواهد داشت.
وی یادآور شد: به عنوان نمونه کسانی که تولید کننده‌ی ایمیل‌های یاهو هستند، می‌توانند به راحتی به آن وارد شوند و به ایمیل موجود افراد در این سرویس و در هر جای دنیا، دسترسی یابند؛ در صورتی که اگر در داخل کشور دیتاسنتر وجود داشته باشد و سایت‌ها در داخل هاست شوند، دیگر مشکلی در این رابطه وجود نخواهد داشت و اطلاعات با امنیت کاملی رد و بدل می‌شود.
وی درباره‌ی علاقه‌ی سازمان‌های دولتی برای میزبانی سایت‌ها در داخل کشور گفت: معتقدم سازمان‌های دولتی خود نباید دیتاسنتر ایجاد کنند و چنانچه شرکت‌های خصوصی با منابع خود این کار را انجام دهند، بهتر است؛ سازمان‌های دولتی می‌توانند دیتاسنترها را توسط شرکت‌های خصوصی ایجاد کنند و به عبارت دیگر سازمان‌های دولتی به شرکت‌های خصوصی پیشنهاد دهند تا آن‌ها در این زمینه اقدام کنند و دولت و وزارت ICT نیز می‌توانند نقش حمایتی داشته باشند، البته باید چارچوب و ساختار کلی توسط بخش دولتی تهیه و آماده شود و پس از آن بخش خصوصی در این زمینه اقدام کند.
میرعباسی گفت: همه‌ی سازمان‌های دولتی نیاز ندارند دیتاسنتر خصوصی داشته باشند، زیرا لزومی برای این کار وجود ندارد.
دبیر شورای عالی اطلاع‌رسانی گفت: نهادهایی برای ایجاد مرکز داده به این شورا مراجعه کرده‌اند و برای این کار درخواست دریافت وام داده‌اند، اما در حال حاضر از سوی دولت برای این کار اعتباری در اختیار گذاشته نشده است.
حمید شهریاری در گفت‌وگو با خبرنگار فن‌آوری اطلاعات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره‌ی ضرورت راه‌اندازی دیتاسنتر داخلی و هاست کردن اطلاعات برروی آن اظهار کرد: پایگاه‌های ما باید از نظر امنیتی تقسیم‌بندی شوند؛ زیرا بسیاری از پایگاه‌ها وجود دارند که دسترسی به آن‌ها باید سریع‌تر انجام شود، اما متاسفانه پهنای باند و سرعت اینترنت و سطح دسترسی مطمئن در برخی موارد در داخل کشور نمی‌تواند پاسخگو باشد و به همین دلیل باید از میزبانی خارجی نیز بهره‌مند باشیم.
وی ادامه داد: یکسویه نگری در امر میزبانی تاثیرات فرهنگی ما در دنیا را کمرنگ خواهد کرد؛ امروزه همه دنیا به نوعی نسبت به واقعیات و اخبار جمهوری اسلامی ایران حساس بوده و گاهی نیز خود را نیازمند آن می‌دانند و ما باید از همه ظرفیت‌های جهانی برای ارسال پیام خود استفاده کنیم.
شهریاری تاکید کرد: البته پایگاه‌هایی که اطلاعات دولتی و امنیتی در آن‌هاست، باید در داخل کشور میزبانی و پشتیبانی شوند و سطح امنیت اطلاعات، باید رعایت شود؛ اما این بدان معنا نیست که در ارسال اطلاعات فرهنگی نیز همین حساسیت لازم است.
دبیر شورای عالی اطلاع‌رسانی معتقد است: ما در کشور به دو مرکز داده (دیتاسنتر) دولتی و پشتیبانی شده در تهران و در یکی از شهرهای مرکزی کشور مثل اصفهان یا شیراز نیاز داریم و این دو مرکز داده هر چه زودتر باید تجهیز و راه‌اندازی شود تا مرکزی مطمئن برای نگهداری اطلاعات امنیتی و دولتی باشد و بدون شک این سرویس‌ها و خدمات را بدون کمک، حمایت و نظارت دولت نمی‌توان ایجاد کرد.
وی ادامه داد: اگر این دو مرکز داده راه‌اندازی شود، تنها نیاز است که از شرکت‌های کوچک حمایت شود تا شرکت‌های خصوصی بتوانند با مساعدت‌های ابتدایی دولتی روی پای خود بایستند.
او یادآور شد: اگر دولت امکان ارایه‌ی سرویس‌ها و پشتیبانی مناسب و لازم را داشته باشد، می‌تواند در این زمینه سرویس‌دهی کند، اما مرکز داده‌ها باید به صورت خودکفا و مستقل به وجود آیند و به بخش خصوصی واگذار شود در عین حال دولت متصدی لایه‌های امنیتی است و باید در سطحی میانی مقرراتی را نیز برای حفاظت از اطلاعات غیردولتی و با حساسیت کمتر تدوین و به مراکز داده خصوصی ابلاغ کند.
دبیر شورای عالی اطلاع‌رسانی همچنین یادآور شد: شورای عالی اطلاع‌رسانی چند ماهی است که در حال رایزنی برای راه‌اندازی مرکز داده دولتی است که هرچه زودتر این دو مرکز داده دولتی ایجاد شود زیرا کشور به آن نیاز جدی دارد.