کارمند در عصر خردمحور٬ یک سلول از مغز جهانی است.

اگر به دوران خردمحور باور داریم٬‌ اگر می پذیریم که کارکنان بزرگترین سرمایه شرکتهای امروزین هستند٬ اگر به جای کارکنان حرف شنو و مطیع٬ به دنبال کارآفرینان هستیم٬ این باور به معنی آن است که از اهمیت تشکیلات روز به روز کاسته می شود و اهمیت فرد در خدمت تشکیلات افزایش می یابد.

انسان ها در جوامع امروزین٬ شرکتهای یک نفره ای هستند که با شرکتهای بزرگتر تفاهم می کنند٬ وظایفی را به عهده می گیرند و در پیشبرد آن امور٬ خود را ذینفع می بینند.

با چنین نگرشی٬ لازم است به همه خردورزان ذینفع (مستخدمان قدیم) امکان داده شود با ابراز نظر٬ هم به تولید و تکمیل اطلاعات بپردازند و هم نقش خود را در روند تصمیم سازی ایفا کنند.

آنچه با کمک فناوری اطلاعات٬ در جهان ما در حال وقوع است٬ از اتوماسیون گرفته تا صفحات وب٬ به معنی خالی شدن کشوها٬ قفسه ها و دیوارهای جداکننده جمجمه است. اتوماسیون فقط حذف کاغذ نیست٬ بلکه حذف محفظه های فیزیکی یا روحی است که مستخدمین سابق٬ مهارتهای خود را برای روز مبادا و برای اعمال قدرت در آن پنهان می کردند. امروز در شرکتها٬ خرد جمعی حاصل از گردش اطلاعات در اتوماسیون٬ فوایدی بسیار بیشتر از حذف چند برگ کاغذ دارد.

در سطح جهانی نیز٬ تلاقی افکار و اندیشه ها٬ استفاده از تجربیات و مشاوره دیگران٬ امکان عظیمی ایجاد کرده است که هر روز اهمیت آن بیشتر می شود. اگر تداعی معانی در حافظه یک فرد٬ و تلاقی دو اندیشه ظاهرا نامربوط در ذهن یک انسان٬ ناگهان او را به کشف بزرگی نایل می کند که به صورت برنامه ریزی شده قابل وصول نبود٬ در شبکه اینترنت نیز کاربران به دنبال یک مطلب٬ گاه به جنبه های تازه ای دست می یابند که آنان را به منزل جدیدی رهنمون می شود. گویی همه ذهن افراد بشر در این شبکه خلاصه می شود و هر انسان خردورز کارآفرین (کارمند گوش به فرمان دیروز)٬ اکنون یک سلول از این مغز بزرگ چهانی است.

مهم این است که همه چیز را به همان صورت که می گوییم٬ باور داشته باشیم. خردمحوری٬ به معنی آن است که دیگر هرم رییس و مرئوس محور نیست٬ دیگر نه شاه حکومت می کند و نه سلسله مراتب. شبکه جهان گستر٬ یعنی از یک تور تنیده شده صحبت می کنیم. تور از هر طرف راهی برای پیش رفتن دارد و دیگر همه راهها به رم ختم نمی شود.

با این نگاه٬ در طراحی سایت ها نیز درست نیست یک راهرو درست کنیم تا در همه اتاقها به آن باز شود و نهایتا در انتهای راهرو٬ میز طراح و اداره کننده سایت قرار داشته باشد. با چنین کاری٬ تغییر هر اتاق و ‌حذف یا افزودن یک اتاق موجب می شود نظم تمام کارها به هم بخورد و راهرو قابل عبور نباشد. اما اگر به تور٬ به شبکه٬ به جنگل فکر کنیم٬ در تمام فضا قابلیت رشد وجود خواهد داشت و زیبایی همه جا را فرا می گیرد.