سطح کیفی نامناسب آموزش‌های مجازی در ایران

روزنامه هموطن سلام ٬‌ نوشته ای از فرنود حسنی درج کرده است که قسمتی از آن چنین است:

بازار داغ آموزش‌های عالی شرایط را به گونه‌ای رقم زد که دانشگاه‌های دولتی نمی‌توانستند از درآمد موجود دراین بازار چشم‌پوشی کنند و در ابتدا سعی کردند با افزایش ظرفیت دوره‌های شبانه درآمدزایی کنند که این کار اعتراض‌های زیادی را از سوی دانشجویان روزانه به همراه داشت و در نتیجه دانشگاه‌های دولتی که نمی‌توانستند از دوره‌های روزانه درآمدی کسب کنند درصدد توسعه آموزش‌های مجازی و بر خط افتادند و درنتیجه شاهد بودیم که در سال‌های گذشته دانشگاه‌های علم و صنعت، امیرکبیر و خواجه نصیر به عنوان دانشگاه‌های پیشرو در این زمینه اقدام به راه‌اندازی شعبات مجازی و جذب دانشجو در مقاطع لیسانس و فوق لیسانس با شهریه‌هایی بالغ بر 5 تا 8 میلیون تومان کردند.
البته این مساله با شعار اصلی‌شان که کاهش هزینه‌ها با توسعه آموزش بر خط به وجود آمده بود، کاملا در تضاد است. گو اینکه بعد از یکی دو سال نتیجه گرفته شد که آموزشی‌های این‌چنینی از سطح کیفی مناسبی هم برخوردار نیستند.