Backbone اینترنت

Backbone به معنی ستون فقرات است. Internet Backbone را می توانیم شاکله یا بستر اینترنت ترجمه کنیم٬ گرچه این عبارت معمولا به همین صورت ترجمه نشده به کار می رود و در هرحال مقصود از آن٬ شاهراههای ارتباطی اینترنت است. امروزه شرکتهای گوناگون در سطح جهان با خطوط و کابلهایی که حتی از زیر اقیانوس آرام هم عبور کرده اند٬ و نیز با ارتباطات بیسیم٬ همه کره زمین را تحت پوشش قرار داده اند و امکان مبادله پرسرعت حجم عظیمی از اطلاعات را فراهم آورده اند.

شاید این تنها جایی باشد که دوباره کاری٬ به سود بشر تمام می شود. فقط در ایالات متحده آمریکا٬ بیش از ۲۰ شرکت بزرگ٬ شرق و غرب آن کشور را به هم دوخته اند. نگاهی به نقشه بستر اینترنت فراهم شده توسط این شرکتها٬ هم عظمت کار انجام شده را نشان می دهد و هم آسیب ناپذیری اینترنت و عدم وابستگی آن به یک شرکت یا یک کشور را بازگو می کند. شهرهای مختلف از نیویورک و بوستون و واشنگتن دی سی تا سانفرانسیسکو و لوس آنجلس ٬ و از سیاتل و مینیاپولیس تا هوستون و میامی توسط شاهراههای این شرکتها به هم زنجیر شده اند. همچنین دهها شهر مختلف آمریکا٬ توسط شرکتهای مختلف به دهها پایتخت جهان مستقیما پیوند خورده اند. فرضا نیویورک شاید از طریق تمام این شرکتها به صورت مستقیم به اکثر شهرهای بزرگ ایالات متحده متصل شده است و مستقیما با چندین پایتخت جهان ارتباط دارد. یا فرضا لندن٬ مستقیما و از طریق چندین شرکت با چند شهر آمریکا مرتبط شده است. به عبارت دیگر حتی با قطع یک یا چند ارتباط در شرایط پیش بینی نشده٬ باز هم اتصال از طریق شرکتهای دیگری با کابلهای دیگر٬ برقرار خواهد بود. اگر گذشته از ارتباط مستقیم و چندگانه شهر الف با ج٬ بتوانیم ارتباط غیر مستقیم از شهر الف به ب و سپس از ب به ج را هم ترسیم کنیم٬ با خطوط حاصل از شبکه پیچیده و ناگسستنی اینترنت تمام نقشه کره زمین رنگ خواهد خورد.

سرعت انتقال اطلاعات در این بستر نیز قابل توجه است. تقریبا اکثر ارتباطات داخلی و همه ارتباطات خارجی ایالات متحده در این شاهراهها با ATM Backbone و خطوط T3 DS-3 با 45Mbps مشخص می شوند. البته ظرفیت بعضی از خطوط منجمله ارتباط با سنگاپور و هنگ کنگ٬ یک و نیم تا دو مگابیت بر ثانیه است که از نوع خطوط T1/E1 هستند. برخی از شاهراههای داخلی و نیز ارتباط با توکیو٬‌ لندن٬ پاریس٬ آمستردام و فرانکفورت OC3c/STM1 با ظرفیت 155Mbps هستند. بسیاری از خطوط داخلی از نوع OC12c با پهنای ۶۲۰ مگابیت برثانیه هستند و بسیاری از خطوط داخلی دیگر و نیز یک خط ارتباطی با لندن٬  OC48c/STM16 با پهنای باند دو و نیم گیگابیت در ثانیه هستند. خط واشنگتن دی سی به نیویورک و شیکاگو OC192c/STM64 است که پهنای باند آن ده گیگابیت بر ثانیه است.

اما بزرگترین نقطه تبادل اینترنت در جهان٬ ایالات متحده نیست. آمریکا از این لحاظ در حال حاضر در ردیف یازدهم و پس از هلند٬ انگلستان٬ آلمان٬ ژاپن٬ سوئد٬ اسپانیا٬ شرکت دیگری از ژاپن٬ هنگ کنگ٬‌ مجارستان و کره قرار دارد. بزرگترین نقطه تبادل اینترنت در جهان٬ در آمستردام هلند است و به Amsterdam Internet Exchange یا AMS-IX معروف است. توان عملیاتی این مرکز در نقطه اوج آن ۲۳۰ گیگابیت در ثانیه بوده است! متوسط ترافیک روزانه این مرکز٬ هم از نظر دریافت و هم از نظر ارسال٬ طبق محاسبات اخیر٬ حدود ۱۵۵ گیگابیت در ثانیه می باشد.