روابط عمومی٬ نشریه دیجیتال٬ وبلاگ

این موضوع بدیهی به نظر می رسد که هر سازمانی باید به مثابه یک موجود زنده٬‌ با محیط پیرامون خود ارتباط برقرار کند و از طریق تبادل با محیط و نشان دادن واکنش مناسب به تغییرات٬ خود را با شرایط تطبیق دهد و در عین حال بر این محیط در جهت تحقق اهداف خود تاثیر بگذارد.

زمانی این تبادل عمدتا شامل سرمایه و مواد می شد اما به تدریج با افزایش اهمیت نیروی انسانی و حرکت به سوی جامعه خردمحور و ورود به عصر اطلاعات٬ بیشترین ارتباط سازمان با محیطش جنبه تبادل اطلاعات به خود گرفت.

اکنون در سازمانها و در همه جمعیت ها و جوامع انسانی٬ توضیح در مورد اندیشه و رفتار و اهداف خود٬ پاسخگویی به پرسش دیگران٬ دریافت نظر دیگران٬ شکوفا کردن تقاضا٬ نیازسنجی و تطبیق دائم خود با این نیازها مهمترین شرط بقا محسوب می شود. به همین دلیل در سازمانهای اجتماعی٬ روابط عمومی از اهمیت فراوانی برخوردار شده است و حتی شاید بتوان گفت همه اجزاء و آحاد یک سازمان٬ در خدمت روابط عمومی آن هستند.

بدیهی است برای برقراری و گسترش و تسریع این تبادل٬ باید از فناوری اطلاعات و ارتباطات یاری گرفت. یکی از مناسب ترین شیوه های این تبادل٬ چاپ نشریه های ادواری است. این نشریات می تواند به صورت مستقل٬ یا در دل یک نشریه دیگر در سازمانی بزرگتر منتشر شود. این نشریات می تواند به صورت چاپی یا دیجیتال منتشر گردد. انتخاب شیوه کار به بزرگی و کوچکی سازمان٬‌ عادتهای خواندن و فرهنگ مطالعه٬ توانایی برقراری ارتباط٬ هزینه و امکانات٬‌ گستره مستقل مخاطبان و پارامترهای دیگر بستگی دارد.

هرقدر این ارتباط نزدیک تر و مستقیم تر باشد٬ تاثیرگذاری آن بیشتر خواهد بود. در عین حال هرقدر ارتباط گسترده تر و کلی تر باشد٬ جمع بندی آن ساده تر است. اگر بپذیریم که در دوران دانش - محور ما ٬ هر فرد می تواند خود یک سرمایه و یک نهاد اجتماعی باشد٬ پس تولید نشریات و حتی روزنامه های فردی اهمیت روزافزونی خواهد داشت.

در زمان ما وبلاگ چنین امکانی را فراهم کرده است. البته نباید از وبلاگ یک مفهوم خاص و تعریف اشتباه ارائه کنیم و آن را فقط به دفتر خاطرات شخصی افراد محدود کنیم که نباید رسمی باشد و برنامه و هدف خاص و موظفی را پیگیری کند. همچنین وبلاگ به امکانات رایگان و ساده و عمومی که شرکتهای ارائه کننده سرویس های وبلاگ تهیه می کنند محدود نمی شود. ممکن است فرد یا سازمانی بخواهد وبلاگی با امکانات ویژه برای خود آماده کند که اتکاء پذیری آن نیز بیشتر باشد. در واقع مرز میان تعریف سایت و وبلاگ٬ به این بر می گردد که وبلاگها به صورت مرتب به روز می شوند٬‌ همواره آخرین یادداشت ها در معرض دید قرار می گیرند٬ و معمولا اظهار نظر و تعامل کاربران در مورد هر یادداشت جداگانه امکانپذیر است. با این نگاه٬ تمام سایتهای خبرگزاریها (مثلا ایسنا و ایرنا در ایران) نیز وبلاگ هستند.

پس هر فرد و هر واحد و هر سازمان می تواند با وبلاگ خود٬ تعامل اطلاعاتی لازم را برقرار کند. در عین حال ICT این امکان را فراهم می کند که از طریق لینک دادن به نوشته افراد مختلف یک سازمان٬ نشریه دیجیتال سازمان را به روز٬ موثر و در عین حال منسجم کرد. خواننده می تواند با مطالعه چنین نشریه ای٬ جمع بندی مشخصی از یک سازمان داشته باشد و در هر مورد که لازم بداند٬ اطلاعات و جزئیات بیشتری به دست آورد و یا مستقیما با افراد تولید کننده اطلاعات و کارشناسان ذیربط تماس برقرار کند.

البته عادت های خواندن و میزان دسترسی دائم و ساده به اینترنت مشخص می کند که در چه سطحی و تا چه زمانی وجود نشریه چاپ شده نیز در کنار نشریه دیجیتال لازم خواهد بود.