آموزش الکترونیکی علمی-کاربردی صنعت آب و برق

آموزش مجازی در صنعت آب و برق

آموزش الکترونیکی علمی-کاربردی صنعت آب و برق

آموزش مجازی در صنعت آب و برق

نخستین مصاحبه وبلاگی: دانشجویان ایرانی خارج از کشور

پس از یادداشت مورخ 19 بهمن در مورد پیشنهاد راه اندازی مصاحبه مجازی ، یکی از عزیزانی که دعوت بنده را لبیک گفتند، جناب آقای دکتر فرهادیان بودند. با توجه به این که ایشان در حال حاضر به صفحه کلید فارسی دسترسی ندارند، با اسکن کردن نوشته ها، استفاده از محیط نقاشی، استفاده از فینگلیش یعنی نوشتن فارسی با الفبای انگلیسی و با اصلاح متن از طریق نوشتن معادل انگلیسی واژه ها، سرانجام با دریافت و ارسال چند ایمیل مصاحبه را به پایان رساندند و واقعا مرا شرمنده محبت خود کردند.

از همه عزیزان و صاحب نظران داخل و خارج از کشور انتظار دارم در تحقق این پیشنهاد در این وبلاگ یا وبلاگ های دیگر همراهی کنند. باشد که از این طریق، ظرفیت های نهفته وبلاگ فارسی در خدمت بیشتر به تولید محتوی مورد استفاده قرار گیرد. در حال حاضر سه مصاحبه دیگر نیز در مراحل مختلف پیشرفت قرار دارد که به محض نهایی شدن، به شما دوستان عزیز تقدیم خواهد شد. به هرحال این افتخار را دارم که متن زیر را به عنوان نخستین مصاحبه انجام شده، تقدیم کنم:

آقای مهرداد فرهادیان، یکی از بزرگوارانی هستند که هر از گاهی به این وبلاگ سر می زنند و با راهنماییهای خود، مشوق ادامه کار می شوند. ایشان که عضو هیات علمی و از مربیان صنعتی وزارت نیرو هستند، اکنون از فرانسه نیز روش و منش صمیمی خود را ادمه می دهند و به عنوان یک استاد شیفته یاد دادن و یاد گرفتن، با علاقه دعوت به مصاحبه را اجابت کردند تا از این رهگذر نیز به پرسشی پاسخ دهند و دانش و تجربه ای را منتقل کنند.

مهرداد عزیز، که مصرانه از ما می خواهد او را با همین لحن صمیمی خطاب کنیم، پس از فراغت از تحصیل در دانشگاه صنعتی شریف، حدود هفت سال در وزارت نیرو به عنوان مهندس شیمی و استاد خدمت کرده و اکنون دانشجوی دکتری در فرانسه است. همین چند جمله، هم فروتنی و صمیمیت او را نشان می دهد، و هم بازگو کننده میزان علاقه او به وطن، و به تعلیم و تعلم است.

مهندس فرهادیان یا بهتر بگوییم، دکتر فرهادیان، نه تنها کارهای فشرده و مشغله فراوان را مانعی برای توجه به دوستان و هموطنان نمی بیند، بلکه حتی نداشتن امکانات تایپ فارسی نیز او را از پاسخگویی به پرسش های ما باز نمی دارد. دکتر عزیز ما، پاسخ ها را به صورت اسکن شده برای ما ارسال کرده است و با این کار، ما را بیشتر شرمنده کرده است.

مصاحبه حاضر، حاصل یک تعامل offline یا به قولی نابرخط طی چند جلسه است. دکتر از  خوانندگان نیز خواسته اند اگر پرسش خاصی دارند، در قسمت نظرات همین وبلاگ مطرح کنند تا ایشان در اولین فرصت، توضیحات لازم را ارسال کنند. اینک متن مصاحبه:

 

س - آقای دکتر، لطفا از خودتان بگویید. کجا درس می خوانید و در چه رشته ای تحصیل می کنید؟

ج - خواهش می کنم مرا مهرداد خطاب کنید. شاید نخستین نکته ای که اینجا جلب توجه می کند، کم اهمیت بودن القاب و رایج نبودن تعارفات و صمیمیت محترمانه است.

خوب، من در شهر کلرمونت - فراند ، دانشگاه بلیز پاسکال - پلی تکنیک (CUST) ، لابراتوار مهندسی شیمی و بیوشیمی (LGCB) و در مقطع دکتری تحصیل می کنم. با توجه به تحصیلات کارشناسی ارشدم در زمینه تخصصی آب و فاضلاب و مجموعه تجربیات علمی و کاربردی در مجتمع عالی آموزشی و پژوهشی اصفهان و فعالیتهای صنعتی، موضوع تحقیق خود را حذف آلاینده های نفتی (آروماتیکها) از آبهای زیرزمینی (یا بطور کلی آبهای آلوده) به روش بیولوژیکی انتخاب نمودم. زیرا اولا یکی از معضلات عمده زیست محیطی در کشور ما محسوب می شود‏، ثانیا ایران با محدودیت منابع آب شیرین روبروست، ثالثا دارای ذخایر عمده نفت و گاز هستیم و هر کاری که بتوانیم برای حفظ ثروتهای ملی انجام دهیم مفید است.

اما می خواهم در همین ابتدای مصاحبه، به همه دوستان، همکاران و دانشجویان خود بگویم که دلم برایشان جدا تنگ شده است. امیدوارم هرچه زودتر، همه آنها را از نزدیک ببینم. برای همه آنها آرزوی موفقیت و سلامتی دارم.

 

س - آنها هم قطعا چشم انتظار شما هستند. شاید هم دوست دارند برایشان دعوت نامه بفرستید تا به فرانسه بیایند؟! شما تحصیل دانشجویان ایرانی در خارج از کشور را از چه مقطعی و با چه هدفی توصیه می کنید؟

ج - حداقل با مدرک دیپلم (متوسطه) و بهترین شرایط از مقطع کارشناسی ارشد به دکتری است. هدف هم مشخص است: کسب علم و دانش، و در عین حال آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم سایر ملل.

 

س - چرا مقطع کارشناسی را بهترین شرایط نمی دانید؟ آیا بهتر نیست دانشجو پس از گرفتن لیسانس، یکباره برای دکتری به صورت پیوسته اقدام کند؟

ج – البته امکان ادامه تحصیل از مقطع کارشناسی هم وجود دارد، ولی سیستم آموزشی فرانسه با ایران قدری متفاوت است و من با درنظر گرفتن یک سری جزئیات خاص آموزش در این کشور، مقطع ارشد به دکتری را مناسب تر می دانم. این توصیه در مورد همه کشورها البته صادق نیست.

 

س - دانشجویان ایرانی پس از تحصیل و بازگشت به کشور، تا چه حد می توانند در پیشرفت علمی و صنعتی کشور و بهبود سیستم مدیریت موثر باشند؟

ج - با توجه به مهارتهای مکتسبه، فارغ التحصیلان می توانند نقش بسزایی در پیشرفت علمی و صنعتی کشور داشته باشند.

 

س - تحصیل شما چه مدت طول می کشد و چقدر هزینه خواهد داشت؟

ج- برای شروع تحصیل در خارج از کشور، علاوه بر آشنایی قبلی با زبانهای خارجی مورد نظر، به طور متوسط 3 الی 6 ماه برای تکمیل زبان و آشنایی با محیط و تکمیل اطلاعات تحصیلی مورد نیاز می باشد. دوره تحصیل در مقطع دکتری از کارشناسی ارشد، حداقل 3 سال است که با توجه به انتخاب سوژه و کارهای عملی و آزمایشگاهی ممکن است حداکثر به 5 سال افزایش یابد.

برآورد هزینه های تحصیل هم با توجه به کشور و شهر محل تحصیل و تعداد افراد خانواده، متفاوت است ولی این هزینه ها به طور کارشناسی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برآورد گردیده است.

 

س- یعنی هر کسی باید از وزارت علوم بپرسد که تحصیل در یک رشته مشخص و در یک شهر مشخص به همراه همسر و فرزندش چقدر هزینه بر می دارد؟ یا این اطلاعات را می تواند از طریق سایت یا نشریه ای به دست آورد؟

ج – همانگونه که قبلا عرض کردم، هزینه کاملا وابسته به شرایط خاص هر کشور و حتی سلیقه و انتظار خود دانشجو است. پس پارامترهای زیادی  در آن دخیل هستند و اجزای مختلف و متغیری مانند شهریه مورد نیاز دانشگاه، هزینه های مسکن، تلفن، برق، آب و گاز (شارژ منزل)، خوراک، پوشاک، ایاب و ذهاب، بیمه و ... دارد. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هم برای کشورها و دانشگاههای مختلف، متوسط این هزینه ها را با توجه به تعداد افراد خانواده برای دانشجویان بورسیه برآورد کرده است و اصولا هزینه ها را مطابق همین برآوردهای کارشناسی می پردازد. شاید به صورت کلی بتوان گفت یک زندگی متاهلی دانشجویی در اروپا، دو سه برابر یک زندگی تقریبا متوسط در تهران هزینه دارد.

باز هم پیشنهاد می کنم دانشجویان عزیز قبل از هرگونه اقدام به تحصیل در یک دانشگاه خارجی، حتما اطلاعاتی در خصوص اعتبار دانشگاه و برآورد هزینه ها از طریق وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به دست آورند.

 

س - حالا که بحث زبان شد، بفرمایید زبان دوم شما قبل از مسافرت به فرانسه، انگلیسی بوده است یا فرانسه؟ و اکنون برای برقراری ارتباط با محیط و همچنین خواندن متون علمی از کدام زبان استفاده می کنید؟

ج – زبان دوم من در ایران انگلیسی بود. هنوز هم برای خواندن و نوشتن متون علمی از این زبان استفاده می کنم. اما برای ارتباط با اساتید، دانشجویان و مردم، با زبان فرانسه حرف می زنم. شاید روزهای اول این کار دشوار بود، اما به تدریج راحت تر می شود. بهترین موقع، زمانی است که در خانه هستم و زبان شیرین مادری یا به قول حافظ، قند پارسی را به کار می گیرم.

 

س- تفاوتهای اساسی بین سیستم آموزش دو کشور را در چه مسایلی می دانید؟

ج - من تفاوتهای اساسی را به دو بخش آموزشی و فرهنگی تقسیم می کنم.

در بخش آموزشی، در دانشگاههای فرانسه توجه خاص و حساسیت ویژه ای نسبت به کارهای عملی و آزمایشگاهی و کارورزی نشان داده می شود. به صورتی که دانشجو به صورت کاربردی و صحیح، با اکثر مبانی تئوریک آشنا می شود. این آشنایی عملی در آینده می تواند نقش بسزایی در تصمیم گیریها و ارائه راهکارهای فنی داشته باشد. البته امکانات آزمایشگاهی، تجهیزات، دسترسی به اینترنت پر سرعت، اساتید صاحب نظر، مجلات علمی و الکترونیکی، ارتباط با صنعت و ... را نیز نبایستی فراموش کرد.

اما در بخش فرهنگی، ارتباط دانشجویان با اساتید بر اساس احترام متقابل و اعتماد است.

 

س - ما در ایران از آموزشهای علمی - کاربردی، یا فنی - حرفه ای صحبت می کنیم و در عین حال، دانشگاههای مهندسی، پلی تکنیک و علم و صنعت داریم. این تفکیک در فرانسه به چه صورت انجام می شود؟ فرضا آیا بین تحصیلات دانشگاهی در مقطع کاردانی (یا مقاطع دیگر) در رشته فنی ایکس با داشتن مدرک و گواهینامه تسلط بر آن فن تفاوت زیادی دارد؟ آیا برای یافتن کار، روی مدرک دانشگاهی تاکید می شود؟

ج – اگر منظور شما را خوب متوجه شده باشم، می توانم بگویم اساسا تواناییهای افراد و مهارتهای کسب شده توسط آنها، فاکتور تعیین کننده برای یافتن شغل مناسب است. البته عنوان دانشگاه و محل تحصیل می تواند معرف میزان تواناییهای کسب شده نیز باشد.

 

س - از نظر فرهنگی و برقراری ارتباط با دانشگاهیان و جامعه اروپایی با مشکلی روبرو نشده اید؟

ج - در یک کلمه خیر. در سیستم دانشگاهی اینجا، عناوین و پست های اجتماعی و تفاوت های دیگر از لحاظ فرهنگی مرزی جهت ارتباط صحیح با دانشجویان و همکاران ایجاد نمی کند.

 

س - برای آینده چه برنامه هایی دارید؟

ج - انشاءالله پس از اتمام تحصیل، برگشت به کشورم و خدمت به کشورم.

 

س - آیا دانشجویان ایرانی خارج از کشور متشکل هستند؟

ج - انجمن های اسلامی دانشجویان، فعال ترین تشکل دانشجویی خارج از کشور است.

 

س - در ایران بحث آموزش مجازی در سطح وسیعی مطرح است. حتی بعضی از افراد تصور می کنند که در آینده نزدیک دانشگاهها موضوعیت خود را از دست می دهند. در اروپا این موضوع تا چه حد واقعیت پیدا کرده است؟

ج – ببینید، آموزش مجازی امروزه جایگاه ویژه ای در دنیا پیدا کرده است. افراد مختلف می توانند در ساعتهای مختلف با توجه به برنامه کاری و ساعات فراغت خود، این آموزشها را کسب نمایند. ولی بایستی توجه داشت که آموزش مجازی عمدتا نمی تواند جای دروس عملی و آزمایشگاهی – کارگاهی را پر کند. لذا فکر می کنم این امر که دانشگاهها موضوعیت خود را از دست بدهند، لااقل به آینده نزدیک محقق نخواهد شد.

همچنین نباید فراموش کرد که وظیفه دانشگاهها، تنها آموزش نیست. تولید علم و انجام تحقیقات ، بخش عمده ای از فعالیتهای دانشگاهی را در اروپا به خود اختصاص می دهند. از همین رو اینجا برای ارتقاء اعضای هیات علمی، سنوات و تدریس به تنهایی کافی نیست، بلکه پژوهش و مقاله علمی منتشره شاخص مهمی در ارتقاء اعضای هیات علمی است.

 

س - خوب استاد عزیز، می دانم که خیلی کار دارید. از این که اینهمه از وقت عزیز خود را به این وبلاگ اختصاص دادید، از صمیم قلب متشکرم. امیدوارم هر چه زودتر شما را دوباره در جمع متخصصین صنعت آب و برق کشور ببینیم و از آموخته ها و تجارب شما بهره مند شویم. ضمنا همانطور که خودتان اجازه داده اید، اگر خوانندگان این مصاحبه توضیحاتی در برخی موارد داشته باشند پرسشهایشان را خدمت شما ارسال می کنم.

ج – من هم از شما ممنونم و امیدوارم این کار خوب شما در انجام مصاحبه با کارشناسان و اساتید و متخصصین، به تدریج مورد استقبال قرار گیرد و جای خود را در رسانه های غیر مکتوب و الکترونیکی باز کند.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد